متن گفتگوی دوستانه و البته بدون سانسور با سلمان کردار و ایمان هژبر مجری و تهیه کننده این برنامه و در انتها ویدئوی برنامه تقدیم شما شده است .
نظرات ارزشمند شما در مورد برنامه موجب بالا بردن کیفیت کار خواهد شد لذا از همه عزیزانی که در این خصوص ما را همراهی مینماییند کمال تشکر و سپاسگزاری را داریم.
سلام و عرض ادب من ایمان هژبر هستم و شما بیننده ی برنامه بدون سانسور کاری مشترک از رسانه های متحد و iHT Group با سلمان کردار یکی از چهره های پرکار سال 1400 برنامه ای رو تدارک دیدیم و تقدیم حضورتون میشه اما قبل از اون یادآوری میکنم با من از طریق آیدی تلگرام @iHTGroup_pr در تماس باشید و نظراتتون رو درمورد این برنامه با من در میون بگذارید.
سلمان کردار متولد آبان 1361 خواننده، نوازنده، آهنگساز و البته مهندس مکانیک.
جناب کردار خیلی ممنون که دعوت مارو قبول کردین و تشریف آوردین
لطف دارین، خیلی ممنون
حال و احوالی با طرفداراتون داشته باشین تا بریم سراغ سوالات
سلام ارادت امیدوارم مصاحبه خوب و جذابی برای ببیننده ها باشه
سوال اول این که قصه از کجا شروع شد و شما چطور به موسیقی و سبک راک و متال علاقه مند شدید؟ و از کجا شکل حرفه ای به این کار دادید؟
خب زمانی که نوجون بودم در یکی از مهمونی های خانوادگی برای شوخی و ترسوندن جمع یکی از موزیکای متالیکا پخش شد اما من خیلی جذب موزیک شدم و فهمیدم این همون موزیکی هست که دوست دارم.
بعد ازمهمونی اون روز CD رو تهیه کردم و هر ترک رو بار ها گوش دادم
خب توی دهه 70 پیدا کردن موزیک متال راحت نبودم اما من تونستم آهنگ های دیگه ای رو توی این ژانر از ,Metallica Guns N’ Roses, korn پیدا کنم و دنبال علاقه ام برم.
سال 79 برای اولین بار گیتارالکتریک خریدم و کلاس ثبت نام کردم که متاسفانه نتیجه دلچسبی نداشت خب سعی کردم خودم با کتاب های موجود شروع به یادگیری کنم
فکر میکنم سال 83 بود که کلاس های استاد شاپوریفر رو برای یادگیری سبک جز و بلوز با گیتار آکوستیک شروع کردم.
تا در نهایت سال95 Quality کارام به اون حداقل استانداری که مد نظرم بود رسید و شروع کردم به منشر کردن موزیک هام .
شما علاوه بر نوازندگی، آهنگسازی و خوانندگی ترانه سرایی هم می کنید، کار ترانه سرایی چه جوری شکل گرفت؟ علاقه شخصی بود؟ اصلا از کجا این داستان ترانه شروع شد؟
من از همون اوایلی که ساز خریدم سعی کردم آهنگ بسازم، چندتا نرم افزار وجود داشت که میشد باهاش آهنگ ساخت یادمه اولین نرم افزاری که باهاش آهنگسازی رو شروع کردم و خیلی دوستش داشتم eJay Dance بود که کار باهاش برای من راحت بود مثل پازل می تونستم اجزای موزیک رو کنار هم بچینم (بیت، صدای گیتارها و…)
بعد از مدتی متوجه شدم موزیک بدون کلام نمیشه باید روش بخونم
خب سعی کردم از شعراهایی که توی کتابای درسیم بود یا از کتاب های شعر پدرم استفاده کنم و شعر ها رو روی بیت بچینم
و درنهایت به این نتیجه رسیدم که باید بتونم چیزی که توی ذهنم هست و دلم میخواد رو بنویسم.
خب شانسی که داشتم با زنده یاد افشین یداللهی دوست بودم و می تونستم شعرهامو براش بفرستم واونم شعر ها رو نقد میکرد و اشکالاتم رو میگفت
چند سالی بود که توی بیشتر جلسات خانه و ترانه شرکت میکردم، این جلسات توی فرهنگسرای ارس باران هفته ای یکبار برگزار میشد.
افراد شعر هاشونو میخوندن ونقد میشدن و در آخر هر جلسه هم اساتید شعر میخوندن و درنهایت یک گروه هم می تونست اجرا کنه
بعد از چند وقت افشین بهم گفت برای این که بیشتر درگیر ترانه بشی بهتر توی کارگاه شرکت کنی که حتما هفته ای یکبار شعر بنویسی و نقد بشی
و وارد کارگاهش شدم و توی ترم اول مهدی ایوبی بود که وزن و عروض رو به صورت خیلی آکادمیک و درست بهمون یاد داد و بعد وارد کارگاه خود افشین شدم که هفته ای یک ترانه با موضوعات مختلف میگفتیم که نقد میشد و ما یاد میگرفتیم
تا اینکه افشین تصادف کرد و از دنیا رفت و خب دیگه رسما توی کارگاه آموزشی در کار نبود اما من همچنان مینوشتم و خب گاهی خوب میشد گاهی هم فقط خط میخوردن و این روند جزو این کارِ
تا زمانی که به کارهای آلبومم رسیدم از همون موزیک هایی که قبلا ساخته بودم استفاده کردم چون خب اون ترک ها کامل نبود و نیاز به ترانه داشت و اون موقع ها من نتونسته بودم چیزی که میخوام و توی ذهنم بود رو بنویسم و از ترانه های دیگه استفاده کرده بودم برای مثال سه تا از ترانه های امید روزبه و دو تا ترانه سرای دیگه توی آلبوم هست اما بقیه ترک ها که ترانه نداشتن رو خودم نوشتم .
از آلبوم قانون جنگل گفتین، تقریبا خلق این اثر و تولیدش یه چیزی حدود 10 سال اگه اشتباه نکنم طول کشیده از این آلبوم بگید چطور شد انقدر طول کشید و از این مجموعه آهنگها فکر میکنم 13 یا 14 تا ترک باشن کدوم یکی رو بیشتر دوست دارین ؟
اونم علتش این هستش که این ترک ها درواقع مجموعه ای از کارهایی هستن که من توی 10 سال گذشته انجام داده بودم یعنی گزیده ای از کارهایی هستش که تو 10 سال گذشته انجام دادم
من داستان این آلبوم رو توی کاور CD نوشته بودم که متاسفانه مجوز نگرفت و توضیحات نه چاپ و نه دیده شد
در واقع قانون جنگل مجموعه ای از آثارمن هست که توی 10 سال گذشته روشون کار کردم پس نمیشه گفت قانون جنگل آلبوم هست چون این مجموعه آثار به صورت همگن نیستن
اونم علتش این هستش که این ترک ها درواقع مجموعه ای از کارهایی هستن که من توی 10 سال گذشته انجام داده بودم یعنی گزیده ای از کارهایی هستش که تو 10 سال گذشته انجام دادم
حدود 30 تا ترک بود که من این 13 تا رو از توش انتخاب کردم در واقع اونجوری نبود که بخوایم بشینیم 10 سال آلبوم تولید بکنیم، 10 سال من کار کردم، کارهای مختلف چیزهای مختلف تست کردم فضا های مختلف
الان ترک های آلبوم قانون جنگل شاید هر دوتا دوتا، سه تا سه تا اصلاژانراشون متفاوت باشه ولی خب تو یکی دوسال قبل از انتشارش با بچه های گروهم خیلی از لاین ها رو بازسازی کردیم گیتارها رو دوباره رکورد کردیم وکال ها رو من خودم دوباره خوندم، درام ها رو خانم واعظی همه رو دوباره ادیت کرد و زد، تقریبا بیشتر از یکسال طول کشید که بتونیم این 13 تا ترک رو بازسازی بکنیم و برسونیمش به مرحله ی انتشار.
اسمی نمی برید کدوم یکیشونو بیشتر دوست دارید؟
وافعیتش همه ترک ها رو دوست دارم هرکدوم از ترک ها برام یادآور برهه ای از زندگیم هست که خب گاهی خاطرات شیرین و گاهی خاطرات تلخ بودن اما باید بگم همشون رو دوست دارم ولی کار بعدی که میخوام منتشر کنم رو بیشتر دوست دارم همین طور ترک بعد تر از اون رو بیشتر دوست دارم بخاطر اینکه همیشه سعی میکنم از تجربیاتم توی ترک هام استفاده کنم و به طبع نمی تونم بگم کدوم آهنگو بیشتر دوست دارم
بریم سراغ آهنگ مغول، کاری که دو یا سه ماه بعد از آلبوم قانون جنگل منتشر شد و طرفداران خیلی زیادی داشت و البته منتقدانی هم داشت، داستان این آهنگ رو بگین از انتخاب آهنگ تا آهنگسازیش و تا انتشارش
مغول رو قبل از خیلی ازترک هایی که توی آلبوم هست نوشته بودم و فقط به دلیل نداشتن مجوز توی آلبوم قرارنگرفت، چون تمام ترک های آلبوم مجوز داشت ومرحله تطبیق رو هم پاس کرده بود و به مراحل آخر رسید بود که نیاز به امضا برای چاپ CD به صورت قانونی داشتیم که امضا نهایی داده نشد و تنها دلیلی که برای ما آوردن این بود که اگر به این آلبوم مجوز بدیم جواب بقیه رو چی بدیم
خب منم آلبوم رو بدون مجوز منتشر کردم و تصمیم گرفتم مغول رو هم میکس و مستر کنم و منتشر کنم
شعر مغول برمیگرده به قرن هشتم و در زبان شعردر کلمات امروزی استفاده نمیشه و خیلی ها معنی بعضی کلمات رو نمی دونن و همین باعث میشه مفهومش رو هم درک نکنن و متوجه نشن اصلا موضوع درباره چی هست
قبل از اینکه موزیک رو منتشر کنم خیلی از دوستانم میپرسیدن مطمئنی از موزیک با این شعر نتیجه میگری ؟
من میگفتم شعر رو دوست دارم، آهنگی که ساختم رو دوست دارم وبه نتیجه اش کاری ندارم دوست دارم منترش بکنم و اگر کسی دوست داشت گوش میکنه و اگر نه هم که خب سلیقه اش نیست
شعر داره زندگی مردم توی قرن هشتم رو شرح میده، داره راجع به فلاکت و بدبختی که مردم توی اون دوره درگیرش بودن صحبت میکنه
یه بیت از شعر هست که گفته قحط از آن سان گشته مستولی که بهر قوت روز کشته خواهر را برادر خورده مادر را پسر
شاید شاعر مبالغه هم کرده باشه اما من برای درک بهتر شعر تحقیق کردم کلی مطالب تاریخی خوندم تا ببینم اون زمان چی گذشته؟ چرا شاعر اینجوری نوشته؟ شاعر کی بوده، حتی شعر های دیگه شو خوندم
شعر رو بی دلیل انتخاب نکردم همونطور که گفتم خیلی ها معنی بعضی واژه ها رو نمی دونستن اما دایره واژگان استفاده شده تو شعر خیلی مناسب بود برای ژانر آهنگسازی که در نظر داشتم، مثلا خورده مادر را پسر، کدوم شعر ایرانی اینجوریه؟
همین درک نکردن برخی واژه ها باعث شد بعضی ها گارد بگیرن، نمی دونم گاهی بعضی آدم ها برای بهتر جلوه دادن خودشون سعی میکنن چیزی که متوجه نمیشن رو پایین بیارن، این طور نقد های بی سر و ته خیلی برای من فرقی نمیکنه
بعضیا میگفتن این چه شعریِ حافظ و مولانا تموم شد حالا رفتین سراغ اینجور شعرا که مربوط به گذشته هستن و ربطی به الان ندارن و از اینجور نقدها و نظرها !!
اما من از این شعر با این دایره واژگان لذت میبرم چون میشه ازش استفاده کرد و مرتبط هم هست با شرایطی که الان مردم دچارش هستن
اما کسی با زبانه این ترانه آشنا نبود و شعر رو درک نکرد متاسفانه بعضی ها حتی نتونستن برداشت درستی هم داشته باشن خب من متوجه شدم خیلی از مخاطب های خود من هم این شعر رو متوجه نمیشن یا متوجه بعضی کلماتش نمیشن و خب یعنی سطحِ مطالعه یا شاید بگیم گستره مطالعه اشون به شکلی نیستش که این شعرها و این زبان رو شامل بشه
نسل جون تر از ترانه های که رو وزن و عروضی هست کمتر استقبال میکنن و بیشتر پذیرای موزیک هایی هستن که رو بیت چیده شده و از کلمات عامیانه و ساده تری استفاده کرده باشه، از اون سبک موزیک بیشتر لذت میبرن، خب به نظر من این خودش یه دردِ که نسل جدید ما با شعر شاعرهایی مثل حافظ، خیام،مولانا برخورد ندارن و قاعدتا این دایره واژگان توی ذهنشون تعریف نشده و برخوردی هم با این طور شعرها نداشتن
این شعرها هنوز هم میتونن هزاران مطلب به ما منتقل کنن و فقط شعر هایی نیستن که اسمشون باقی مونده باشه این ها عصاره فرهنگی گذشته ما به حساب میان و خیلی ارزشمند هستن
نمی دونم شاید سیستم آموزشی جوری شده که نسل جدید از این شعر ها فاصله گرفته، ما توی دوران مدرسه خیلی با این شعرها درگیر بودیم شاید هم معلم ادبیات ما آقای فرهانی ما رو خیلی درگیر این شعرها کرد بود به هر حال من به این نوع شعر ها بسیار علاقه مندم و از خوندنشون لذت میبرم
درکل شعری رو انتخاب میکنم که بتونم موزیکش رو بسازم یعنی شعر و موسیقی با هم دیگه پیوند بخورن
نه اینکه موزیک رو ساخته باشم حالا بخوام یه شعر رو روی اون جاگذاری کنم و ربطشون بدم به هم
گروه اوهام رو خیلی دوست داشتم با اینکه آلبوم اولشون از نظر Quality خیلی خوبی نداشت اصلا کلام توش خیلی مشخص نبود ولی من نمی دونم شاید 10 میلیون بار این آلبوم رو گوش کردم و سعی میکردم شعرهای حافظی که خونده بودن رو حفظ کنم تا دقیقا متوجه بشم چی میگن توی موزیک.
اما یادمه یه مصاحبه ای ازشون پخش شد که فکر کنم بابک ریاحی پوربود که میگفت بعد از ساخت آهنگ هاشون به شعر نیاز داشتن و توی خونه یه دونه کتاب حافظ بوده که اونو برداشتن و بعضی شعرهاشو انتخاب کردن و روی آهنگ خوندنش
اما خب من این کار رو نمی کنم چون اول باید مفهوم اون شعر رو دوست داشته باشم تا آهنگی براش توی ذهنم شکل بگیره و بخوام تنظیمش کنم
زبان نوشتاری که مربوط به قرن های گذشته هست به عنوان زبان معیار شناخته میشه که دیگه توی ادبیات نسل جدید کاملا منسوخ شده و این یه واقعیتِ
حتی الان هم بعضی از خواننده های پاپ که قبلا به سمت ترانه های ارزشی تری میرفتن رو به ترانه های ساده تر آوردن
منظور از ترانه ارزشی این هست که خوندن شعر و ترانه به تنهایی از لذت بخش بشه و یک هنر باشه مثل ترانه های روزبه بمانی، افشین یداللهی
من فکر میکنم ترانه ها و غزل های افشین یداللهی برای کسایی که اهل شعر و مطالعه هستن تا سالهای سال موندگارِ و میشه با خوندن ترانه هاش حظ کرد
اما الان توی موزیک هایی که برای نسل جون تولید میشه بیشتر جنبه مارکتینگ رو در نظر میگیرن و خب مجبورن از ترانه هایی که محاوره ای و عامیانه هست استفاده کنن درواقع تکنیک ها عوض شده بیشتر به اینکه چه جوری کلام روی بیت قرار بگیره توجه میشه، تعریف قافیه عوض شده
البته هنوز خیلی ها دنبال شعر های گذشته هستن اما خب من فکر میکنم یواش یواش مفهوم ترانه نوشتن توی موسیقی به طور کامل عوض بشه در آینده نزدیک دیگه ترانه سرایی نخواهیم داشت خب دیگه درگیر آرایه و وزن و عروضی نیستیم همه چیز ساده ترمیشه و هر کس که بخونه خودش هم ترانه مینویسه فقط کافیه یکم مطالعه و گفتار خوبی داشته باشه تا بتونه اون چیزی که میخواد رو خوشگل روی بیت بنویسه
الان خیلی از خواننده هایی که دنبال ترانه سراهای به نام و شعر های فاخر بودن هم دارن عامیانه میخونن
حدود دو هفته ی پیش یکی از هنرجوهام یه آهنگی از فرزاد فرزین پلی کرد که من با شنیدن موزیک و شکل ترانه فکر کردم تاتلو داره میخونه همه چیز شبیه موزیک های تاتلو بود حتی صدای خواننده
شکل فرهنگ و آموزش نسل جدید طوری هست که باعث شده این اتفاق ها بیوفته و ما هم در این مورد کاری ازمون ساخته نیست.
ممکه نقد ها و همین طور گرایش جونا ها که داره به سمت شعر های ساده تر میره روی کارهای شما هم تاثیری بذاره و باعث بشه در آینده شعرهای ساده تری رو انتخاب کنید؟
قطعا بی تاثیر نیست خب هر خواننده ای دوست داره شعری رو بخونه که تاثیر بیشتری داشته باشه، هرچند علاقه من به این نوع شعرها سرجای خودش هست درواقع این کاری هست که ازش لذت میبرم و هیچ وقت اون رو کنار نمیذارم
خیلی ها هم آهنگ مغول رو دوست داشتن و نظرشون این بود که مغول توی راک فارسی پدیده ی خیلی جالبی بوده
مهم اینه که شعری رو رو پیدا کنم که بتونم موزیکشو بسازم، یه مصاحبه ای داشت گروه اوهام اگر دیده باشین میگفتن که اون موقع می خواستن آهنگ بسازن شعر نداشتن یه کتاب حافظ داشتن که از توی اون شعر انتخاب کردن و روی موزیک گذاشتن
اما نگاه من به شعر های قدیمی این نیست من شعری رو انتخاب میکنم که آهنگش توی ذهنم شکل بگیره
مثلا توی ترک مغول یه بیتی هست که میگه قحط از آن سان گشته مستولی که بهر قوت روز کشته خواهر را برادر خورده مادر را پسر خب این خیلی خشنِ
خورده مادر را پسر؟ یعنی واقعا اینجوری بوده؟ شاعر شاید داره مبالغه میکنه، مبالغه هم یه تکنیکِ تو نوشتن شعر اما به هر حال آدم می تونه برداشت درستی از کلیت موضوع بکنه که وضعیت زندگی خیلی بد بوده
خب من وقتی این شعر رو می خونم بلافاصله موزیکش توی ذهنم شکل میگیره می دونم که چه جوری این خشونت رو نشون بدم
می دونم چه جوری می تونم این فاجعه رو با صدای خودم، صدای گیتار نشون بدم، هرچند همین شعری که الان خوندم قحط از آن سان گشته مستولی همین کلمه مستولی باعث میشه که خیلیا اصلا کلا متوجه نشن راجع به چی داره صحبت میکنه
در کل عرضم این هست که گرایش جونا بی تاثیر نیست اما اون جوری هم نیست که کلا تغییر رویه بدم
سال 2021 رو شما خیلی پرقدرت شروع کردین یه آلبوم منتشر کردین یه تک آهنگ و هنوزم سال تموم نشده آهنگ در دست ساخت دارین، امیدوارم امروزهم یه سورپرایزبرای ببینده های این برنامه داشته باشین
بله
شما خواننده هستین، آهنگساز هستین، ترانه مینویسین و میکس و مسترهم انجام میدین چه برای خودتون چه برای هنرمندهای دیگه، خودتون رو بیشتر تو کدوم یکی میبینین خوانندگی، آهنگ سازی؟ و آیا امکان داره یه روزی خواننگی رو برای کسِ دیگه انجام بدین؟ کسی دیگه براتون آهنگ بسازه یا نه کلا دوست دارین برای خودتون کار کنین ؟
همه ی کارهایی که میکنم رو خیلی دوست دارم میکس و مستر رو خیلی دوست دارم اما نه میکس و مستر موزیک های خودم به خاطر اینکه خیلی سختِ این کار
شما وقتی برای یه کاری شعر مینویسی، آهنگ میسازی، تنظیم میکنی بعد شروع به رکورد سازها میکنی هی تکرار داری و اینکه بعضی از سازهارو یه بخش هایشو خودم رکورد میکنم خب بعد از این همه تکرار تازه میخوای میکس و مستر کنی
آهنگو هزار بار شنیدی حالا میخوای میکس و مسترش کنی این خیلی کار هر رو سخت میکنه مغز دیگه تفکیک فرکانس ها رو به اون شارپی که توی کاری که فقط برای میکس و مستربه دستم میرسه نمیشنوه
به همین خاطر میکس و مستر موزیک های خودم اذیتم میکنه، الان چندتا از هنرجوهام هستن که پیشرفت خوبی دارن و موزیک هاشون داره به جاهای خوبی میرسه و این باعث میشه امیدوار باشم که در آینده نزدیک بتونم کارهامو بدم هنرجوهام میکس و مستر کنن و خودم رو نجات بدم از این وضعیت
اما در کل کار میکس و مستر فوق العاده لذت بخشِ مخصوصا اگرکاری که برام میفرستن حالا چه داخل و چه خارج سبکش رو دوست داشته باشم خیلی بیشترلذت میبرم
اما خوندن آهنگ های خودم بزرگترین لذت زندگیم هست یعنی خودم آهنگ بسازم و بخونمش دغدغه زندگی منِ، از همه کارهای که انجام میدم نوشتن ترانه، آهنگسازی …، خوانندگی بیشترین لذت رو بهم میده
پاییز رو برای هفته دیگه منتشر میکنم، یه بخش از وسط موزیک رو به عنوان coming soon هفته پیش توی اینستاگرامم گذاشتم، فکر میکنم جالب باشه الان هم یه قسمتی رو پلی کنم
مرسی
خواهش میکنم
قطعا کار خیلی جذابیه توضیحی دربارش میدین؟
ممنون از لطفتون
ترانه پاییز رو خودم نوشتم همین طور آهنگسازی و تنظیمش رو هم خودم انجام دادم، آندره هم یه سولوی بسیار جذاب و خوشگل زده و امیرشهاب هم ریف وسط ترک رو زده، کلا موزیک گیتار محور نیست و خلوتِ
درامز رو شیرین زحمت کشیده زده، بک وکال ها هم دوتا از هنرجوهام که بسیار خوش صدا هستن و خیلی خوب میخونن خوندن که کارهای خودشونم به زودی آماده میشه و کارهای میکس و مستر هم که خودم انجام دادم
نظرتونو میخوام بدونم درمورد نحوه ی همکاری که این روزا آرتیست ها با هم دارن؟ سبک خودمونو میگم همین سبک راک و متال
به نظر شما اصلا هم کاریِ درست و دقیقی وجود داره؟ این ارتباط نزدیک هست؟
شما همکاری دیدین تا حالا ؟
من ندیدم
من همکاری ندیدم نهایت همکاری خود من هم تا الان میکس و مستری بوده که برای بعضی از بچه ها انجام دادم
ولی نه متاسفانه نمی دونم چرا فرهنگش نیست رپرها چندتا فرهنگ باحال دارن یکی دیس کردنِ و واقعا ظرفیتشم دارن خب این خیلی تعامل ایجاد میکنه
همشون با هم فیت میدن
یا خیلی دشمنن هم دیگه رو دیس میکنن یا با هم دیگه فیت میدن
تعامل خیلی خوبی هست بینشون نمی دونم چرا توی راک و متال این داستان نیست
تنها کاری که فکر میکنم خوبه و انجام میدم این هست که کار بچه ها رو استوری میکنم و به فالورهام میگم که این گروه هست و ترکشون رو گوش بدین که سر همین موضوع هم خیلی غُر شنیدم که چرا کار فلان گروه رو استوری کردی؟
می پرسن مگه موزیکشونو دوست داری؟ مگه قشنگه؟ میگم خب حتما نباید قشنگ باشه و دوستش داشته باشم تا استوریش کنم فقط دارم معرفی میکنم اینکه سلیقه من باشه یا نه یه بحث دیگه اس
اون کسی که استوری رو میبینه ومیره موزیک رو گوش میکنه یا لذت میبره و یا سلیقه اش نیست به هر حال سلیقه اولین حرف رو توی موسیقی میزنه
بخاطر همین هر زمانی که متوجه بشم کاری منتشر شده، استوری میکنم اما خب نمی بینم بچه های دیگه این کار و بکنن حتی کارهای خود منم استوری نمیکنن حالا چه برسه بخوان باهم آهنگ فیت بدن من که همکاری ندیدم حالا شما توی رسانه هستین شاید بیشتر در جریانید و برخورد کرده باشین
تعامل وجود نداره، خب زمانی که تعاملی وجود نداره یعنی هرکس داره راه خودشو میره، هرکس فقط برای خودش تلاش میکنه و مخاطب جذب میکنه حالا با هر نحوه ای که فعالیت میکنه
ولی خب مطمئنن اگر تعامل وجود داشت به پیشرفت همه کمک میکرد به بهتر دیده شدن همه کمک میکرد نمی دونم چرا ارتیاطی وجود نداره؟ واقعا نمیدونم علتشو
تقریبا میشه گفت این جواب اکثر هنرمندان به این سوال هست و متاسفانه باید براش یه راه کاری پیدا کرد
سوال بعدی که میخوام ازتون بپرسم این هست که با توجه به تشکیل انجمن راک و متال ایرانیان و هیجانی که توی دو ماه گذشته توی جامعه وجود داشت مخصوصا برای هنرمندهای جون تر باعث شد سوالی پیش بیاد که آیا درحال حاضر بندهای ایرانی که چه فارسی میخونن چه انگلیسی، استاندار و کیفیت لازم برای شرکت در فستوال های جهانی رو دارن؟
شما کلا موزیک راک و متال فارسیُ رو به پیشرفت دیدن؟ آیا فکر میکنین خارج از این مرز ها می تونه برای خودش شنونده پیدا کنه یا نه؟
والا ما آثار خیلی، خیلی، خیلی معروف و بزرگی داریم که Quality خوبی ندارن اما یه جورایی این قصه برمیگرده به سالهای گذشته الان به نظرم توی این سالها Quality نقش خیلی مهمی داره یعنی میتونیم یه اثر خیلی فاخر و خوب رو باQuality بدش از بین ببریم
درواقع نقش میکس و مستر خیلی مهمِ اول از همه باید بذیریم که Quality توی بعضی از کارهایی که منتشر میشه البته نه همه ی کارها پایین هست
حالا این که چی زدن و چی خوندن یه بحث دیگه است، که اونو میشه اصلا ربطش داد به سلیقه، اما از نظر کیفیت صدا دهی این ضعف متاسفانه در بعضی ترک ها وجود داره
ولی خب میگم همین الانم آثاری هستن در دنیا که با Quality، perfect کلاس یک دنیا منتشر نمیشن اما جای خودشونو باز میکنن، من فکر میکنم که شاید بزرگترین مشکل رودر promot کردن داشته باشیم، همه آرتیست های ایرانی این ژانر برای promot یه جورایی لنگ میزنن و نمی دونن باید چی کار بکنن
تمام رسانه هایی که درپلتفرم های مختلف ایجاد شده حتی پیج های اینستاگرام کمترین تمرکز رو روی این ژانر دارن و تعداد کسایی که توی این ژانر فعالیت میکنن خیلی کمترِ نسبت به ژانر های دیگه
خب یه بخشش شاید بخاطر ممنوعیت و بلاتکلیفی باشه که توی این ژانرهست خب الان رپ مجوز نمیگیره و داره کار خودشو میکنه و هر کاری که دلش بخواد میکنه
اما کسی که راک و متال کار میکنه امیدش به استیجِ که و نمی تونه چیزی که دوست داره رو تولید بکنه واز طرفی استیج هم که نمیره یعنی توی یه بلاتکلیفی گیر کرده نمی تونه درست کار تولید کنه، محتوایی که میخواد رو درست کنه که شاید مجوز بگیره که خب مجوز هم نمیگیره
چون اگه با همین خط قرمزهایی که تعریف شده هم مجوز میگرفت و اجرا میکرد شرایط خیلی فرق میکرد، زمانی که شما برای تعدادی هر تعدادی اجرا میکنی feedback و انرژی میگیری و این روی کارهای بعدیت تاثیر گذاره حتی توی فضای مجازی هم همین طور
این feedback ها به آدم انرژی میده و آدم رو متوجه خواسته دیگران می کنه و سعی میکه بین خواسته های خودش و انتطارتی که ازش دارن نقطه ی مشترکی پیدا کنه کار جدید تولید کنه اما ین در راک و متال وجود نداره
تو رپ هست، تو پاپ هست، پاپ هم روی استیجِ و هم توی مارکت اما رپ درسته رو استیج نیست ولی از این توی مارکت هست که هم پول در میاره و هم طرفدارشوداره و feedback میگیره اما راک و متال این وسط مونده
بخاطرهمین شاید بشه گفت پیشرفت کیفیتی آثاری که داره تولید میشه، خیلی کندِ بخاطر اینکه بازدهی نداره ،نه درآمد داره واسه آرتیست نه میتونه از ویوو یوتیوبش پول دربیاره نه از Spotify می تونه پول دربیاره، نه میتونه از استیجش پول دربیاره بخاطر همین خب نباید خیلی انتظار داشت
پس شما کیفیت رو عاملی میدونین که ممکنِ توی خارج از این مرز ها باعث عدم موفق این سبک برای ایرانی ها باشه؟
فکر میکنم توی این سالها اینجوری باشه یعنی مثلا اگر شما بخوای توی یه فستیوال شرکت کنی باید موزیکت دیگه حداقل Quality، یا استاندارد رو داشته باشه که خب خیلی از آثار متاسفانه ندارن، هزینه تولید هزینه کمی نیست برای خیلی از گروه ها
مثلا ما همه کار ها رو خودمون انجام میدیم اما همه این شرایط رو ندارن و باید بابت تک تک کار هایی که میکنن هزینه پرداخت کنن اون وقت شما هزینه ای میکنید که درمقابلش بازگشتی ندارید بخاطر همین خب سعی میکنن با هزینه کمتر انجامش بدن که خب به طبع Quality هم همونقدر کاهش پیدا میکنه
به عنوان سوال آخر آیا موردی هست بخواین درموردش توضیح بدین دوست داشتین من بپرسم احیانا از قلم افتاده باشه چیزی توی ذهنتون هست که بخواین توضیح بدین درمورد هر موضوعی صحبتی بکنین یا خیر
اووووووومم نمیدونم الان چیزی به ذهنم نمیرسه …. نه چیزی توی ذهنم نیست
خیلی ممنون که توی این برنامه شرکت کردین
ممنون از شما
زنده باشید، دوستان برنامه من رو با سلمان کردار دیدید و شنیدید امیدوارم از این مصاحبه لذت برده باشید راضی بوده باشید نظرات خودتونو با من حتما درمیون بذارید من کامنت های شما رو مشتاقانه خواهم خوند و پاسخ خواهم داد شب و روزگار خوش
نویسنده , تهیه کننده و مجری : ایمان هژبر
تدوین : استودیو گروه مشاوران آی.اچ.تی
باتشکر فراوان از امیر خرازی که زحمت فیلمبرداری این برنامه را بعهده داشتند
همچنین تشکر از سرکار خانم هانی حسینی که بعنوان منشی صحنه قبول زحمت فرمودند
و تشکر ویژه از رسانه های متحد
ونون مدیا , مستقل شو , آی.اچ.تی رپ , رادیو ملامیم و همکاران ما در رادیو آنلاین راک ایران و پشتیبانی فنی آی.اچ.تی
پاییز 1400
